Νυχτερινή ζωή:Μια πονεμένη ιστορία

Έχοντας ζήσει σχεδόν ολόκληρη την ζωή σου στην πόλη του Κιλκίς, δεν γίνεται παρά να συνειδητοποιήσεις ορισμένα δυσάρεστα γεγονότα που αφοράνε την καθημερινότητα μεγάλου μέρους του πληθυσμού. Σήμερα, θα ήθελα να αναφερθώ σ’ ένα από αυτά, το οποίο είναι η φθίνουσα νυχτερινή ζωή στην πόλη μας.

Συζητώντας με άτομα μεγαλύτερης ηλικίας υπάρχουν αρκετά συμπεράσματα που μπορεί να βγάλει κανείς και θα απαριθμήσω μερικά παρακάτω:

1.       Μέχρι τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας το Κιλκίς αποτελούσε κέντρο διερχομένων που ερχόντουσαν ειδικά για την πληθώρα κέντρων διασκέδασης(μπουζούκια, κλαμπ κτλ) αφήνοντας τον οβολό τους στην πόλη.
2.       Η έξοδος αποτελούσε ιεροτελεστία και διαρκούσε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες  αφού δεν υπήρχαν σε γενικές γραμμές προβλήματα με τις αστυνομικές αρχές.
3.       Οι επιχειρήσεις ανανεωνόντουσαν συχνά και προσέφεραν διαφορετικές επιλογές, σεβόμενες παράλληλα τον πελάτη. Αποτέλεσμα αποτελούσε η πληρότητα που παρατηρούνταν σχεδόν όλες τις ημέρες της εβδομάδας.

                                                 ("Danza" Night Club,2004)

Ας επιστρέψουμε στο σήμερα όμως. Υπάρχουν ουκ ολίγα παραδείγματα πλήρους αντιστροφής της παλαιότερης κατάστασης. Ένα από αυτά συνέβη το προηγούμενο Σαββατοκύριακο σ’ εμένα και την παρέα μου. Έχοντας προσκληθεί από ένα φιλικό πρόσωπο, αποφασίσαμε να περάσουμε την νύχτα μας σ’ ένα μαγαζί της 25^ης Μαρτίου. Ενώ όλα έβαιναν καλώς, γύρω στις 1.30π.μ. και χωρίς καμία προειδοποίηση βλέπουμε αρχικά ένα αστυνομικό όχημα και ακολούθως δύο πεζούς αστυφύλακες. Άμεσα, κινητοποιείται το προσωπικό του μαγαζιού και η μουσική κατεβαίνει σχεδόν στην ελάχιστη συχνότητα. Για να μην μακρηγορώ, μέσα στα πρώτα 20 λεπτά οι 3-4 παρέες  που είχαν απομείνει αναχωρούν για το σπίτι τους. Θέλω να τονίσω ότι αυτό έχει παρατηρηθεί πολλές φορές και σε διαφορετικά μαγαζιά. Γνωρίζω ότι η τριγύρω περιοχή κατοικείται από πολίτες και φαντάζει λογικό να  υπάρχουν διάφορες καταγγελίες για διατάραξη κοινής ησυχίας. Τα μπαρ αναγκάζονται να εφαρμόσουν το νόμο του 1996 που προβλέπει ότι θα μπορούν να παραμένουν ανοιχτά ως τις 5 το πρωί, αλλά χωρίς μουσική μετά τις 3 τα ξημερώματα( εκτός 1-2 εξαιρέσεων). Ο καθένας μπορεί να συνειδητοποιήσει ότι το συγκεκριμένο γεγονός ζημιώνει το γενικότερο nightlife της πόλης. Αναρίθμητες επιχειρήσεις έχουν βάλει λουκέτο τα τελευταία χρόνια.

 Βέβαια, κοιτάζοντας το θέμα και πιο σφαιρικά, θέλω να τονίσω ότι ο παραπάνω δεν αποτελεί τον μοναδικό επιζήμιο παράγοντα. Δυστυχώς, η πόλη μας μαστίζεται απ’ την φυγή πολιτών(ειδικά νεαρής ηλικίας) στο εξωτερικό λόγω της δυσχερούς κατάστασης της χώρας. Επιπλέον, η κοντινή απόσταση της Θεσσαλονίκης προσφέρει στους δημότες μας μια θελκτική επιλογή για διασκέδαση. Συμπεριλαμβανομένης της γενικής άσχημης οικονομικής επιφάνειας του γενικότερου συνόλου, συμπληρώνεται το πάζλ της καταστροφής για τις επιχειρήσεις.


Δυστυχώς για κάποιους παράγοντες δεν υπάρχουν λύσεις. Όμως, σαν άτομο που έχει υπάρξει φοιτητής και έχοντας γυρίσει μεγάλο κομμάτι της χώρας μας, θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι η νυχτερινή ζωή επιδέχεται μεγάλης βελτίωσης. Δεν είμαι ειδικός αλλά πιστεύω ότι με την βοήθεια των αρμόδιων φορέων ίσως είναι εφικτή κάποια μέση λύση τουλάχιστον για το θέμα της διατάραξης κοινής ησυχίας. Η εγκατάσταση μονομερούς ηχομόνωσης, παρόλη την μεγάλη δαπάνη που απαιτείται, μπορεί δυνητικά να βοηθήσει την κατάσταση. Κλείνοντας, τονίζω ότι τα παραπάνω αποτελούν καθαρά προσωπικές μου απόψεις και δεν θέλω να θίξω κανέναν εμπλεκόμενο. Απλά ευελπιστώ σ’ ένα μελλοντικό nightlife-κόσμημα για την πόλη μας.