Πασχαλινά έθιμα στο νομό Κιλκίς

Η Ελλάδα χαρακτηριζόταν πάντα σα χώρα με πλούσια παράδοση, η οποία διανθιζόταν με τις εκάστοτε εορτές. Από αρχαιοτάτων χρόνων, η θρησκεία έπαιζε βασικό ρόλο στα ήθη και τα έθιμα του πληθυσμού. Η πάροδος των χρόνων αλλοίωσε, επηρέασε ή άλλαξε τις συνήθειες των γηγενών φυλών. Ο Χριστιανισμός όμως, συνεπικουρημένος με τις εορτές του, αποτέλεσε βασικό πυλώνα της ελληνικής νοοτροπίας. Η περιοχή του Κιλκίς δε θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Παρακάτω θα αναφέρουμε ορισμένες τοπικές εορτές της Πασχαλινής περιόδου, αλλά και την προέλευση τους.

Λαζαρίνες

Το έθιμο του Λαζάρου τελείται το Σαββατοκύριακο πριν από τη Μεγάλη Εβδομάδα στο χωριό Μάνδρες. Σύμφωνα με την παράδοση, το Σάββατο του Λαζάρου μια μεγάλη ομάδα παιδιών περιφέρεται στα σπίτια, ψέλνοντας τα Κάλαντα του Λαζάρου. Οι νοικοκυρές συνηθιζόταν να δίνουν για αντάλλαγμα ορισμένα κεράσματα ή λεφτά. Μετά την αναχώρηση των παιδιών, στο σπίτι ακολουθούσε μια μικρή τελετουργία. Συγκεκριμένα, η νοικοκυρά έριχνε ένα ποτήρι νερό σε κάποιο κορίτσι για να συμβολίσει την πρόκληση βροχής του Απρίλη. Παράλληλα, τα κάλαντα έδιναν στις πεθερές μια εξαίσια ευκαιρία για να διαλέξουν νύφες. Τέλος, την Κυριακή των Βαΐων ο Χορευτικός Σύλλογος Μανδρών, συνοδευόμενος από μουσικά όργανα, ξεκινάει από το σπίτι της "Μαμάς του Λαζάρου" και καταλήγει στο σπίτι της "Νονάς του Λαζάρου" χορεύοντας και τραγουδώντας. Με τον παραπάνω τρόπο αναγγέλλουν το χαρμόσυνο γεγονός της Αναστάσεως του Λαζάρου.

Επίσκεψη σε οικογενειακούς τάφους

Η Μεγάλη Παρασκευή συνδέεται μ' ένα ακόμα έθιμο προερχόμενο από την Ποντιακή παράδοση. Αναφερόμαστε στην επίσκεψη στα μνήματα προσφιλών προσώπων που αρχικά γινόταν τη δεύτερη ημέρα της Λαμπρής και έπαιρνε πανηγυρικό χαρακτήρα. Οι εμπλεκόμενοι τοποθετούν στο μνήμα κόκκινα αυγά και κερνάνε τους περαστικούς για να ευχαριστήσουν τους νεκρούς.

Κρύψιμο του Αντίδωρου 

Τη δεύτερη ημέρα του Πάσχα σε πολλά  χωριά του νομού Κιλκίς συνήθιζαν να κρύβουν ένα κομμάτι από το αντίδωρο μέσα στον κορμό του πιο γέρικου δέντρου. Η συγκεκριμένη κίνηση αποσκοπούσε στην καλοτυχία και προστασία του χωριού από κάθε κακό. 

 

Κουρμπάνι

Το Κουρμπάνι, που σημαίνει θυσία, είναι ένα πολύπλευρο έθιμο με καταβολές από την αρχαιότητα, στο οποίο οι αρχαίοι θυσίαζαν ζώα για να εξευμενίσουν τους θεούς και να έχουν αίσιους οιωνούς. Η συγκεκριμένη τελετή αναβιώνει ακόμα στο Πολύκαστρο προς τιμήν του Αγίου Γεωργίου κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Δευτέρας. Η ακολουθία γίνεται στο λόφο του Αγίου Νεκταρίου και περιλαμβάνει τη θανάτωση ζυγουριών το πρωί, τα οποία στη συνέχεια βράζονται. Οι συμμετέχοντες στήνουν ψησταριές και τραπέζια με διάφορα τοπικά εδέσματα και ποτά. Το απόγευμα, οι γυναίκες της περιοχής μαζεύονται σχηματίζοντας ημικύκλιο, εκπροσωπώντας η καθεμία το καζάνι της γειτονιάς τους. Τέλος, ο ιερέας ευλογεί τους παρευρισκόμενους και ακολουθούν ευχές για καλές παραγωγές, υγεία και ειρήνη στον κόσμο.

Μουσείο Αγροτικής και Πολιτιστικής Κληρονομιάς Ευρωπού: Μια κιβωτός αντικειμένων από διαφορετικές δεκαετίες

Ο νομός Κιλκίς παρόλη την έλλειψη διαφήμισης, αποτελεί ένα γεωγραφικό διαμέρισμα που χαρακτηρίζεται από ενδιαφέρουσα ιστορία. Μία από τις πιο σημαντικές περιοχές που περιλαμβάνονται στην επικράτειά του είναι και η κωμόπολη της Ευρωπού. Σε προηγούμενο άρθρο, είχαμε αναλύσει την ύπαρξη του αρχαίου συνοικισμού αλλά και τα σύγχρονα ευρήματα. Σήμερα θα αναφερθούμε σε μια αξιόλογη προσπάθεια των τοπικών παραγόντων να προωθήσουν τον πολιτισμό τους και πιο συγκεκριμένα το Μουσείο Αγροτικής και Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

 Ίδρυση-Είσοδος

Στα μέσα της δεκαετίας του 2000, το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης σε συνεργασία με διάφορους φορείς χρηματοδότησε τη δημιουργία του μουσείου. Για τη στέγαση του επιλέχθηκε ο 1^ος όροφος του ανακαινισμένου παλιού δημοτικού σχολείου της Ευρωπού. Στους χώρους του κτιρίου υπάρχουν διαφόρων ειδών εκθέματα που προέρχονται κυρίως από δωρεές των ντόπιων κατοίκων. Οι παραπάνω προέρχονται από διαφορετικές φυλετικές κατηγορίες και πιο συγκεκριμένα από γηγενείς Μακεδόνες αλλά και από πληθυσμούς Πόντιων, Θρακιωτών και Βλάχων που είχαν μεταναστεύσει παλιότερα στην περιοχή. Στην είσοδο του μουσείου έχει στηθεί μια μικρή σχολική αίθουσα με αναφορά στην δεκαετία του ‘60 που περιλαμβάνει παλιά θρανία, μαθητικές ποδιές, ενδεικτικά κτλ. Οι νεαροί επισκέπτες μπορούν να επιδοθούν σε ζωγραφικές ασχολίες και να παρακολουθήσου ένα ειδικό ντοκιμαντέρ για την ιστορία και τη λαογραφία της Ευρωπού.

Ξεχωριστά τμήματα

Στο μουσείο περιλαμβάνονται 4 διαφορετικές ενότητες, οι οποίες είναι:1)Επαγγέλματα που χάθηκαν, 2)οικιακή- καθημερινή ζωή, 3)τα τοπικά εδέσματα, 4)η ιστορία της Ευρωπού. Στην καθεμία υπάρχουν ανάλογα εκθέματα που χαρακτηρίζουν την εκάστοτε θεματική. Περίοπτη θέση κατέχει η αίθουσα της Υφαντικής, η οποία αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της παράδοσης μας. Η οικιακή τέχνη διανθιζόταν με κομψοτεχνήματα που φτιάχνονταν στον αργαλειό με χρωματικές διαβαθμίσεις και εξαίσια διακοσμητικά μοτίβα. Στον συγκεκριμένο χώρο, φιλοξενείται ένας παραδοσιακός και έξοχα διατηρημένος αργαλειός, ο οποίος περιλαμβάνει όλα του τα εξαρτήματα και συνοδεύεται από ένα σεντούκι με υφαντά και εργόχειρα. Όλα τα παραπάνω, αναδεικνύουν την εικόνα μιας διαφορετικής εποχής πριν από τη φρενήρη πρόοδο της τεχνολογίας. Στην αίθουσα της Οικιακής Ζωής φιλοξενούνται μπακιρένια σκεύη μαγειρικής, αυτοσχέδια παιχνίδια, αντικείμενα καθημερινής χρήσης και γαμήλια δώρα που διασώθηκαν από γενιά σε γενιά. Τα προαναφερθέντα συμπληρώνονται από παραδοσιακές ενδυμασίες από τις περιοχές της Μικράς Ασίας, της Ανατολικής Θράκης και της Μακεδονίας. Στην τελευταία αίθουσα υπάρχουν εκθέματα από τις αγροτικές ασχολίες των παλαιοτέρων κατοίκων καθώς ο πρωτογενής τομέας χαρακτήριζε πάντα την ευρύτερη περιοχή. Εκτός από το φωτογραφικό υλικό που απεικονίζει οικόσιτα ζώα και εργαλεία, ο επισκέπτης μπορεί να δει και διάφορα είδη αρότρων.

Σκοπός και λειτουργία

Το μουσείο στοχεύει στην προώθηση της πολιτισμικής μας παρακαταθήκης και στην αναβίωση των παραδοσιακών συνηθειών. Η διατήρηση της μοναδικής ταυτότητας των προγόνων αποτελεί απαραίτητο συστατικό για ένα σύγχρονο πολιτισμό. Η έκθεση απευθύνεται σε άτομα όλων των ηλικιών και η είσοδος είναι δωρεάν. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να απευθυνθείτε στο τηλέφωνο:2343062283

Προεκλογική περίοδος στο Κιλκίς: Υποσχέσεις και ελπίδες για ανάπτυξη

Στις σύγχρονες δημοκρατικές κοινωνίες κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι. Τη φετινή χρονιά, η χώρα μας προβλέπεται να περάσει από 2 εκλογικές διαδικασίες. Αναφερόμαστε στις Ευρωεκλογές και τις Δημοτικές εκλογές που υπόσχονται να ταρακουνήσουν το πολιτικό τοπίο. Σήμερα θα ασχοληθούμε ιδιαίτερα με τα δρώμενα του τόπου μας καθώς οι υποψήφιοι έχουν ήδη ξεκινήσει την εκστρατεία τους. 

Πληθώρα επιλογών

Παρόλο που απέχουμε 2 μήνες από την εκλογική διαδικασία, οι πολιτικές ομάδες προετοιμάζονται για μια πολύ ενδιαφέρουσα σύγκρουση. Σε διάφορα σημεία της πόλης έχουν ανοίξει προεκλογικά κέντρα για τους ενδιαφερόμενους ψηφοφόρους. Πρόσφατα, σημειώθηκε και ρεκόρ συμμετοχών αφού ο αριθμός των υποψηφίων έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Ο νυν δήμαρχος Δημήτρης Σισμανίδης δε διατίθεται να διεκδικήσει εκ νέου τη θέση του οπότε οι "μνηστήρες" διαφημίζουν τις απόψεις τους μέσω έντυπου τύπου, ομιλιών και διαδικτύου. Οι 7 συνδυασμοί χωρίζονται σε ανεξάρτητους και σε υποβοηθούμενους από κάποια πολιτική παράταξη. Στην πρώτη κατηγορία υπάγονται η Ενωτική Δύναμη Κιλκίς, ο Δήμος Αξιών, το Κιλκίς-Μαζί μπορούμε και η Ελπίδα για το Κιλκίς. Η δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνει το Κιλκίς Μπροστά που στηρίζεται από την Νέα Δημοκρατία, το Συμμετέχω-Ο Δήμος στα χέρια του πολίτη με την υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ και η Λαϊκή Συσπείρωση που ανάγεται στο ΚΚΕ. Όπως γίνεται αντιληπτό, ο πολίτης διαθέτει την ευχέρεια να διαλέξει ανάμεσα από διάφορες αντιλήψεις.

Ανάγκη για τοπικές αλλαγές

Η καμπάνια της κάθε παράταξης περιλαμβάνει διάφορους στόχους για το Δήμο μας. Η διατήρηση του ΤΕΙ Σχεδιασμού και Τεχνολογίας Ένδυσης αποτελεί προτεραιότητα για τους περισσότερους. Στο καινούργιο σχέδιο πανεπιστημιοποίησης, η πόλη μας περιλαμβάνεται και σε πιθανή δημιουργία ενός καινούργιου τμήματος. Συνιστά υποχρέωση της μελλοντικής δημοτικής αρχής, να δουλέψει στην ολοκλήρωση του παραπάνω ζητήματος. Η εισροή μεγαλύτερου αριθμού φοιτητών, θα βοηθήσει καταλυτικά στην ανάπτυξη του τόπου. Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα, αποτελεί και η ύπαρξη ενός τεράστιου αριθμού αδέσποτων ζώων. Ο τωρινός Δήμος αδυνατούσε να βρει λύση, με αποτέλεσμα τα επανειλημμένα παράπονα των εθελοντικών οργανώσεων αλλά και των απλών πολιτών. Ένας βραχυπρόθεσμος στόχος για τους εκλεγμένους οφείλει να είναι η δημιουργία κάποιου καταφυγίου για τα αδέσποτα ζώα με παράλληλη παροχή κτηνιατρικών υπηρεσιών. Ακόμα, δεν θα πρέπει να λησμονηθούν οι τρομακτικές ελλείψεις του Γενικού Νοσοκομείου Κιλκίς τόσο σε προσωπικό όσο και σε ιατρικό υλικό. Αυτά τα βασικά προβλήματα, συμπληρώνονται και από άλλα ήσσονος σημασίας, όπως π.χ. η βελτίωση του Δημοτικού Πάρκου, η μη-ύπαρξη σιδηροδρομικής γραμμής, η απουσία τουριστών κτλ.

Προσδοκίες από την κάλπη

Οι παρελθοντικές επιλογές για τον πολιτικό θώκο της πόλης υπήρξαν τουλάχιστον ατυχείς με κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις. Η μεγάλη πλειοψηφία δεν τήρησε τις υποσχέσεις για την ολοκλήρωση σημαντικών τοπικών έργων. Ως αποτέλεσμα, ο Δήμος μας μαραζώνει και έχει εγκαταλειφθεί από μεγάλο ποσοστό νέων ανθρώπων. Το Κιλκίς χρειάζεται μια δυναμική ομάδα ανθρώπων που δε θα περιοριστούν στις προεκλογικές επαγγελίες και θα αξιοποιήσουν κάθε δυνατότητα της πόλης. Ας ελπίσουμε οι καινούργιοι υποψήφιοι να αποδειχτούν κατάλληλοι για τη συγκεκριμένη αποστολή.

Μάχη του Σκρα: Ένας σταθμός ορόσημο για την έκβαση της ευρωπαϊκής ιστορίας

Η ανθρώπινη φύση χαρακτηρίζεται από πολλές εκφάνσεις. Μια από τις χειρότερες είναι η επεκτατική πολιτική που έχει εκφραστεί διαχρονικά με πολέμους. Στη χώρα μας έχουν σημειωθεί σημαντικές μάχες από την αρχαιότητα. Ο νομός Κιλκίς εισήλθε στη συγκεκριμένη πραγματικότητα κυρίως κατά την διάρκεια του 20ου αιώνα. Σήμερα, θα αναφερθούμε σε ένα ορόσημο του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και συγκεκριμένα στη Μάχη του Σκρα.

Η Ελλάδα ανάμεσα σε Αντάντ-Κεντρικές Δυνάμεις

Μετά το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων η χώρα μας είχε ανακτήσει πολλές περιοχές της σημερινής Μακεδονίας και ευελπιστούσε στην διατήρηση των κεκτημένων της. Παράλληλα, η κυβέρνηση ήταν διχασμένη ανάμεσα σε 2 εμπόλεμα μέτωπα που αποτελούνταν από την Αντάντ, που ήταν η στρατιωτική συμμαχία Αγγλίας-Γαλλίας-Ρωσίας και τις Κεντρικές Δυνάμεις , που περιελάμβαναν Γερμανία και Αυστροουγγαρία. Η απόφαση των Βουλγάρων να συμπτυχθούν με τους δεύτερους, οδήγησε τον Βενιζέλο στο αντίθετο στρατόπεδο. Η αντιπαλότητα των 2 χωρών είχε ξεκινήσει από τα χρόνια των Βαλκανικών και κορυφώθηκε στη συγκεκριμένη παγκόσμια σύρραξη. Στην αρχή του πολέμου(1915), οι δυνάμεις της Αντάντ αδυνατούσαν να αποκτήσουν επικυριαρχία στη βαλκανική χερσόνησο. Έτσι, δημιούργησαν το λεγόμενο "Περιχαρακωμένο Στρατόπεδο Θεσσαλονίκης" και ανέμεναν την κατάλληλη στιγμή. Στην περιοχή του Σκρα, οι Βούλγαροι είχαν κατασκευάσει ισχυρή οχύρωση και χαρακώματα που επένδυσαν με συρματοπλέγματα. Τέλος, διέθεταν πληθώρα πυροβόλων όπλων και ολμούς μεγάλης εμβέλειας. 

Αλλαγή διοίκησης και επίθεση

Στις αρχές του 1918, η ηγεσία του γαλλικού στρατού στη Θεσσαλονίκη ανατέθηκε στον στρατηγό Γκιγιομά. Ο τολμηρός στρατιωτικός, εκπόνησε σχέδιο γενικής επίθεσης στο ύψωμα του Σκρα με τη συμμετοχή μιας Γαλλικής μεραρχίας και του ελληνικού Σώματος Στρατού Εθνικής Άμυνας. Οι ελληνικές δυνάμεις αποτελούνταν από 5 τάγματα πεζικού, που υποστηρίζονταν από 287 βαρέα πυροβόλα τα οποία παρατάχθηκαν εναντίον ενός αντίστοιχου αριθμού Βουλγάρων. Το σήμα επίθεσης δόθηκε στις 16 Μαρτίου 1918 λόγω και των δυσμενών καιρικών συνθηκών που επιδείνωναν την ορατότητα των αμυνόμενων. Μετά την αρχική ομοβροντία του πυροβολικού, οι ελληνικές μεραρχίες κατάφεραν να καταλάβουν όλα τα υψώματα όπως π.χ. το Τουμουλούς και το Σερφ Βολάν δίνοντας αιματηρές μάχες. Ο πρώτος στόχος επετεύχθη την επόμενη ημέρα, αφού κάμφθηκε η εχθρική αντίσταση και το Σκρα πέρασε στον έλεγχο των συμμαχικών δυνάμεων. Οι Βουλγάρικες μεραρχίες προσπάθησαν να ανακαταλάβουν την περιοχή με αποτυχία οπότε η επιχείρηση προχώρησε και στα παρακάτω υψώματα. Μετά από προσωρινή ανασυγκρότηση, το απόγευμα της 17ης Μαΐου εκδηλώθηκε η τελική εξόρμηση για την εκπλήρωση του τελικού σκοπού, ο οποίος ήταν η κατάληψη του συγκροτήματος Τουμουλούς. Ο θρίαμβος ήταν αναμενόμενος και δεν απωλέσθηκε από τις επανειλημμένες προσπάθειες των αντιπάλων για αντεπίθεση. Συνολικά, τα κέρδη της επίθεσης ήταν η προώθηση του συμμαχικού μετώπου σε βάθος 2 χιλιομέτρων, ενώ παράλληλα συνελήφθησαν 1835 Βούλγαροι αιχμάλωτοι και κατασχέθηκε άφθονο πολεμικό υλικό. Ωστόσο, το νικηφόρο αποτέλεσμα χαρακτηρίστηκε από βαριές απώλειες, καθώς σημειώθηκαν 441 νεκροί στρατιώτες.  

Αποτελέσματα της μάχης-Μνημείο

Οι δυνάμεις της Αντάντ εντυπωσιάστηκαν από την έκβαση της Μάχης του Σκρα, λόγω της αμέριστης ανδρείας που επέδειξαν οι ελληνικές μεραρχίες, αλλά και του ελάχιστου χρόνου που χρειάστηκαν για να διασπάσουν τις αντίπαλες οχυρώσεις. Το σημαντικότερο επίτευγμα για την ελληνική πλευρά, ήταν η εξασφάλιση της εμπιστοσύνης των συμμάχων που παλαιότερα θεωρούταν ασαφής. Γενικότερα, η μάχη συνέβαλε στη σταθεροποίηση της Μακεδονίας και δημιούργησε τις προϋποθέσεις για τη σύσταση του σημερινού κράτους. Σήμερα, στο χωριό του Σκρα βρίσκεται το μνημείο των πεσόντων. Κάθε χρόνο στις 17 Μαΐου τελείται μνημόσυνο για τους νεκρούς στρατιώτες και αξιωματικούς. Τέλος, έχει δημιουργηθεί και ένα μικρό μουσείο στο οποίο φυλάσσονται ιστορικά έγγραφα και κειμήλια από το Μακεδωνικό Μέτωπο.

Λειτουργία : Δευτέρα-Παρασκευή κατόπιν τηλεφωνικής συννενόησης(2343031656)

Βοτανικός Κήπος Κρουσσίων: Ένας καμβάς βιοποικιλότητας στο νομό μας

Στη σύγχρονη Ελλάδα, η οποία έχει γίνει έρμαιο της αστικοποίησης, υπάρχουν ακόμα φυσικά τοπία που αξίζει να προσέξει κάποιος. Η χώρα μας διακρίνεται για μια τεράστια ποικιλομορφία που περιλαμβάνει ορεινούς όρμους μέχρι και τεράστιες πεδιάδες. Στο νομό Κιλκίς, ο επισκέπτης θα συναντήσει ολόκληρο το παραπάνω φάσμα. Σήμερα θα μιλήσουμε για ένα από τα φυσικά θαύματα και συγκεκριμένα για τον Βαλκανικό Βοτανικό Κήπο Κρουσσίων.

Γενικά στοιχεία

Ο κήπος απλώνεται στο δήμο Κρουσσίων και απέχει γύρω στα 20 χιλιόμετρα από την πόλη του Κιλκίς. Καταλαμβάνει έκταση 310 στρεμμάτων, τα οποία αποκαλύπτουν μια απίστευτη ποικιλία χλωρίδας ενώ ανήκει σε μια ζώνη προστατευόμενων περιοχών βάσει διεθνών συμβάσεων. Η ιδέα ίδρυσης ξεκίνησε από το Εθνικό Ίδρυμα Αγροτικής Έρευνας το 1998 και μετά από εντατικές εργασίες εγκαινιάστηκε το 2001. Αποτελεί έναν από τους 2.300 βοτανικούς κήπους παγκοσμίως και αποσκοπεί κυρίως στην ανάδειξη, προστασία και αξιοποίηση της χλωρίδας της Βαλκανικής χερσονήσου.

Δύο ξεχωριστά τμήματα

Ο Δήμος Κρουσσίων έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην δημιουργία του κήπου καθώς παραχώρησε το σημερινό χώρο του. Στην επικράτεια του φιλοξενούνται περίπου 1.100 είδη φυτών, αριθμός που αυξάνεται συνεχώς. Η οργάνωση του κήπου παρέχει στον επισκέπτη την ευχέρεια να βιώσει την ομορφιά της φύσης, διασχίζοντας τα ειδικά διαμορφωμένα μονοπάτια. Οφείλει να υπογραμμιστεί και η παρουσία μεγάλων έργων υποδομής όπως για παράδειγμα οι 2 τεχνητές λίμνες που υποβοηθούν στη διατήρηση της χλωρίδας. Επίσης, η περιοχή καλύπτεται από περίφραξη μήκους 5,6 χιλιομέτρων με σκοπό την προστασία από λαθροθήρες και λοιπούς κακόβουλους. Στην υποδοχή παρέχεται ένα αναλυτικό σχεδιάγραμμα, δίνοντας τις απαραίτητες πληροφορίες για τα ενδημικά είδη και την φιλοσοφία του χώρου. Ο κήπος χωρίζεται σε 2 ξεχωριστά τμήματα:

1)Κήπος των Αισθήσεων: Η αρχή γίνεται με τον Κήπο των Αισθήσεων που σχεδιάστηκε με στόχο την αισθητοποίηση του περιβάλλοντος. Τα 10 στρέμματα του διαιρούνται σε διαφορετικές θεματικές ενότητες ανάλογα με τη χρήση τους από τον άνθρωπο με παραδοσιακό τρόπο ή μέσα από την εφαρμογή των αποτελεσμάτων της επιστημονικής έρευνας. Οι βασικές ενότητες είναι:α)καλλωπιστικά παρτέρια με ανάλογα φυτά που χρησιμοποιούνται στους κήπους β) υγρόφιλα φυτά που επιβιώνουν σε  παρόχθιες ή παραλίμνιες περιοχές γ)βολβώδη δ)βραχόκηπος ε)μυριστικός κήπος με συλλογή ειδών θυμαριού στ)οπωρώνας ζ)φαρμακευτικός κήπος η)αργυρόχρωμος κήπος θ)λευκοί κρίνοι της Παναγίας

2)Βαλκανικός Βοτανικός Κήπος Κρουσσίων: Το 2^ο κομμάτι είναι ομώνυμο με τον χώρο και συνδέεται με τον κήπο των αισθήσεων μέσω 2 κεντρικών μονοπατιών αλλά και με ασφαλτοστρωμένο δρόμο για πρόσβαση οχημάτων. Εδώ, τα φυτά οργανώθηκαν ανάλογα με τις οικολογικές προτιμήσεις και τα περιβάλλοντα που ευδοκιμούν. Ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει ενότητες όπως: α)την Οδό της Γνώσης β)το Μονοπάτι της Βιοποικιλότητας όπου γίνονται οι περισσότερες εκπαιδευτικές εκδρομές γ)το Θαμνώνα που περιέχει διάφορα είδη ποωδών φυτών δ)τον Δενδρώνα με διάφορα παραδείγματα δέντρων των Βαλκανίων ε)τα Υποαλπικά φυτά

Σημαντικότητα του κήπου

Ο Βοτανικός Κήπος Κρουσσίων είναι ένας από τους δέκα που υπάρχουν πανελλαδικώς. Γενικότερα, αποτελεί σπάνιο παράδειγμα οργάνωσης και παρέχει στα άτομα μια πλήρης σύνδεση με το φυσικό περιβάλλον. Προτείνεται ανεπιφύλακτα για σχολικά προγράμματα και είναι ιδανικός για προβολή της πλούσιας χλωρίδας μας. Μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες στην επίσημη ιστοσελίδα: bbkk.gr.

Όλα είναι δρόμος: Μια ταινία σταθμός στην πόλη του Κιλκίς

Η δεκαετία του 90' αποτέλεσε μια πειραματική εποχή για τον ελληνικό κινηματογράφο. Οι φιλελεύθερες ιδέες είχαν επηρεάσει το καλλιτεχνικό ρεύμα και διείσδυσαν στην 7η τέχνη. Παράλληλα ξεκίνησαν να εμφανίζονται καινούργια στυλ στην πλοκή όπως π.χ. οι σπονδυλωτές ταινίες. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του παραπάνω είδους αποτελεί το "Όλα είναι δρόμος" του αναγνωρισμένου σκηνοθέτη Παντελή Βούλγαρη. Σήμερα θα παραθέσουμε σημαντικές πληροφορίες για το συγκεκριμένο έργο καθώς και τη σύνδεση του με την πόλη μας.

Σενάριο-Συντελεστές

Η ταινία είναι ένα τρίπτυχο γυρισμένο στη Βόρεια Ελλάδα, με κοινό θέμα στις τρεις ιστορίες το μοναχικό άνθρωπο σε μια κρίσιμη στιγμή της ζωής του.

Ξεκινάει με το "Χαρώνειο νόμισμα", που πραγματεύεται την ιστορία ενός αρχαιολόγου( Δημήτρης Καταλείφος), ο οποίος ανακαλύπτει τον τάφο ενός αξιωματικού των ελληνιστικών χρόνων. Ακολούθως αναχωρεί προς τα σύνορα για να δει τον τόπο που αυτοκτόνησε ο γιος του ως φαντάρος.

Συνεχίζει με την "Τελευταία νανόχηνα", που διηγείται την αναζήτηση ορισμένων ορνιθολόγων για εύρεση του τελευταίου εκπροσώπου του είδους. Κατά την  διάρκεια της επιχείρησης, τους βοηθάει ένας ντόπιος λάτρης της ορνιθοπανίδας(Θανάσης Βέγγος). Δυστυχώς, ένας λαθροκυνηγός εξοντώνει το τελευταίο πτηνό, γεγονός που οδηγεί το φιλειρηνικό θηροφύλακα στην άμεση ανταπόδοση.

Τελειώνει με το "Βιετνάμ", που ακολουθεί τις απονενοημένες πράξεις ενός μεσήλικα εργοστασιάρχη από το Κιλκίς. Μετά την εγκατάλειψη από την γυναίκα του, η οποία πήρε μαζί και τα 2 παιδιά τους, ο βασανισμένος κ. Τσετσέντογλου(Γιώργος Αρμένης) καταλήγει σ' ένα αγροτικό σκυλάδικο ονόματι Βιετνάμ. Υπό την επήρεια αλκοόλ και ξοδεύοντας μεγάλο ποσό χρημάτων αρχίζει να σπάζει πιατικά, υαλικά και σκεύη. Συνεχίζοντας, ζητάει να ξηλωθούν τα πλακάκια, οι λεκάνες και τα κουφώματα. Τελικά, το έργο του κορυφώνεται με το γκρέμισμα του κτηρίου συνοδευόμενο από τους ήχους της ορχήστρας. 

Ο ρόλος του Αρμένη-Γυρίσματα στο Κιλκίς

Όπως γίνεται αντιληπτό, η τελευταία ιστορία της ταινίας συνδέεται με την περιοχή του Κιλκίς. Σε κοινή συνέντευξη σκηνοθέτη και ηθοποιών, μαθαίνουμε ότι το τραγουδιστικό κομμάτι γυρίστηκε στο μαγαζί Ζυγός που βρίσκεται στην Θεσσαλονίκη. Όμως, τα εξωτερικά γυρίσματα γίνανε σ' ένα νεόκτιστο κτίριο που κατασκευάστηκε στα περίχωρα του Κιλκίς, αποκλειστικά για την κινηματογραφική παραγωγή. Μάλιστα, αποτελούταν από αληθινά οικοδομικά υλικά για να διατηρηθεί η αληθοφάνεια. Στο συγκεκριμένο σημείο ειπώθηκε και η ιστορική ατάκα "Ηλία, ρίχτο", ενώ ο πρωταγωνιστής επιδιδόταν σ' ένα ψυχεδελικό ζεϊμπέκικο.

Βραβεία

Η ταινία αναγνωρίστηκε σε πανελλήνιο επίπεδο και απέσπασε την προσοχή κριτικών και κοινού. Ακόμα, διακρίθηκε με 2 βραβεία για μακιγιάζ και Α' ανδρικού ρόλου( Γιώργος Αρμένης) στο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης του 1998.

Λαογραφικό Μουσείο Κιλκίς: Το ζωντανό παρελθόν της πόλης

Η διατήρηση μιας κοινωνίας έγκειται στην ύπαρξη αρκετών βασικών πυλώνων. Ένας από αυτούς είναι και η συνέχιση της κουλτούρας. Για παράδειγμα, η περιοχή του Κιλκίς χαρακτηριζόταν πάντα από την κτηνοτροφική και γεωργική ενασχόληση των κατοίκων. Πριν από 2 δεκαετίες, δημιουργήθηκε η ανάγκη για οργανωμένη έκθεση και προώθηση του τοπικού πολιτισμού. Για τον παραπάνω λόγο ιδρύθηκε και το Λαογραφικό Μουσείο Κιλκίς στο χώρο του παλαιού Γυμνασίου θηλέων.

Προσωπική συλλογή Κετσετζή-Ίδρυση

Όπως και σε πολλές ανάλογες προσπάθειες, έτσι και η αρχή του Λαογραφικού Μουσείου ξεκίνησε από έναν απλό συμπολίτη μας, ο οποίος ονομαζόταν Χρήστος Κετσετζής. Στη διάρκεια της ζωής του είχε συλλέξει αναρίθμητα αντικείμενα λαογραφικής αξίας και επιθυμούσε διακαώς την υλοποίηση ενός πλάνου για την κατασκευή μουσείου. Αρχικά, οι προσπάθειες του αποδείχθηκαν άκαρπες, οπότε αρκέστηκε σε μια προσωρινή στέγη για τα εκθέματα του. Συγκεκριμένα, χρησιμοποίησε ένα παλιό κτίριο στο λόφο του Αγίου Γεωργίου που του παραχωρήθηκε από το δήμο. Στις αρχές της δεκαετίας του ‘90, υπήρξε πρόταση από τους αρμόδιους, να φιλοξενηθεί το μουσείο στο 2^ο Γυμνάσιο Κιλκίς. Η προσωρινή άρνηση του κ.Χρήστου ξεπεράστηκε αισίως, καθώς πούλησε τη συλλογή του στο δήμο το 1998. Σαν έδρα του μουσείου, επιλέχθηκε τελικά το παλαιό Γυμνάσιο θηλέων που αποτελεί αρχιτεκτονικό μνημείο του ύστερου νεοκλασικισμού. Στην τετραετία 2001-2005 ακολούθησε η καταγραφή και συντήρηση του υλικού και στις 16 Φεβρουαρίου 2010 το μουσείο άνοιξε επίσημα.

Αίθουσες-Συλλογές

Στο κτίριο υπάρχουν 4 αίθουσες έκθεσης που διακρίνονται για τα διαφορετικών ειδών εκθέματα τους. Η πρώτη είναι αφιερωμένη στα αντικείμενα καθημερινής χρήσης της οικιακής ζωής του προηγούμενου αιώνα, παρουσιάζοντας έπιπλα, κουζινικά σκεύη, διακοσμητικά και μηχανές υφαντουργίας. Η δεύτερη αίθουσα περιλαμβάνει στρατιωτικά αντικείμενα από την εποχή των Βαλκανικών πολέμων και εργαλεία και εξοπλισμό των επαγγελμάτων της εποχής. Στην τρίτη αίθουσα εκτίθενται εκκλησιαστικά αντικείμενα και εκπαιδευτικά μέσα. Στην τέταρτη και τελευταία  αίθουσα βρίσκονται μουσικά όργανα εποχής και πρώιμα τεχνολογικά αντικείμενα όπως γραφομηχανές, ραδιόφωνα, τηλέφωνα και άλλα. Στο διάδρομο του μουσείου βρίσκεται μια εντυπωσιακή συλλογή νομισμάτων και μία συλλογή έντυπου υλικού με περιοδικά και μυθιστορήματα των αρχών του προηγούμενου αιώνα. Τέλος, το κτίριο διαθέτει εργαστήριο συντήρησης-καθαρισμού αντικειμένων, καθώς και αίθουσα προβολών, κατάλληλη για εκπαιδευτικά προγράμματα.

Επίλογος

Σαν συνεχιστές του παλαιότερου πολιτισμού, οφείλουμε να διατηρήσουμε τη μνήμη των προγόνων μας ζωντανή. Για τον παραπάνω σκοπό, δημιουργούνται οι διάφοροι χώροι εκθέσεων όπως το Λαογραφικό Μουσείο της πόλης μας όπου στις αίθουσες του, επιτυγχάνεται η εκφορά της κληρονομιάς μας μέσω της βιωματικής εμπειρίας. Συστήνεται ανεπιφύλακτα για όλους και αξίζει να σημειωθεί ο εκπαιδευτικός του ρόλος στις μικρότερες ηλικίες μέσω διαδραστικών προγραμμάτων.

Ωράριο Λειτουργίας: Τετάρτη 7:00-15:00, είσοδος ελεύθερη