Πασχαλινά έθιμα στο νομό Κιλκίς

Η Ελλάδα χαρακτηριζόταν πάντα σα χώρα με πλούσια παράδοση, η οποία διανθιζόταν με τις εκάστοτε εορτές. Από αρχαιοτάτων χρόνων, η θρησκεία έπαιζε βασικό ρόλο στα ήθη και τα έθιμα του πληθυσμού. Η πάροδος των χρόνων αλλοίωσε, επηρέασε ή άλλαξε τις συνήθειες των γηγενών φυλών. Ο Χριστιανισμός όμως, συνεπικουρημένος με τις εορτές του, αποτέλεσε βασικό πυλώνα της ελληνικής νοοτροπίας. Η περιοχή του Κιλκίς δε θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Παρακάτω θα αναφέρουμε ορισμένες τοπικές εορτές της Πασχαλινής περιόδου, αλλά και την προέλευση τους.

Λαζαρίνες

Το έθιμο του Λαζάρου τελείται το Σαββατοκύριακο πριν από τη Μεγάλη Εβδομάδα στο χωριό Μάνδρες. Σύμφωνα με την παράδοση, το Σάββατο του Λαζάρου μια μεγάλη ομάδα παιδιών περιφέρεται στα σπίτια, ψέλνοντας τα Κάλαντα του Λαζάρου. Οι νοικοκυρές συνηθιζόταν να δίνουν για αντάλλαγμα ορισμένα κεράσματα ή λεφτά. Μετά την αναχώρηση των παιδιών, στο σπίτι ακολουθούσε μια μικρή τελετουργία. Συγκεκριμένα, η νοικοκυρά έριχνε ένα ποτήρι νερό σε κάποιο κορίτσι για να συμβολίσει την πρόκληση βροχής του Απρίλη. Παράλληλα, τα κάλαντα έδιναν στις πεθερές μια εξαίσια ευκαιρία για να διαλέξουν νύφες. Τέλος, την Κυριακή των Βαΐων ο Χορευτικός Σύλλογος Μανδρών, συνοδευόμενος από μουσικά όργανα, ξεκινάει από το σπίτι της "Μαμάς του Λαζάρου" και καταλήγει στο σπίτι της "Νονάς του Λαζάρου" χορεύοντας και τραγουδώντας. Με τον παραπάνω τρόπο αναγγέλλουν το χαρμόσυνο γεγονός της Αναστάσεως του Λαζάρου.

Επίσκεψη σε οικογενειακούς τάφους

Η Μεγάλη Παρασκευή συνδέεται μ' ένα ακόμα έθιμο προερχόμενο από την Ποντιακή παράδοση. Αναφερόμαστε στην επίσκεψη στα μνήματα προσφιλών προσώπων που αρχικά γινόταν τη δεύτερη ημέρα της Λαμπρής και έπαιρνε πανηγυρικό χαρακτήρα. Οι εμπλεκόμενοι τοποθετούν στο μνήμα κόκκινα αυγά και κερνάνε τους περαστικούς για να ευχαριστήσουν τους νεκρούς.

Κρύψιμο του Αντίδωρου 

Τη δεύτερη ημέρα του Πάσχα σε πολλά  χωριά του νομού Κιλκίς συνήθιζαν να κρύβουν ένα κομμάτι από το αντίδωρο μέσα στον κορμό του πιο γέρικου δέντρου. Η συγκεκριμένη κίνηση αποσκοπούσε στην καλοτυχία και προστασία του χωριού από κάθε κακό. 

 

Κουρμπάνι

Το Κουρμπάνι, που σημαίνει θυσία, είναι ένα πολύπλευρο έθιμο με καταβολές από την αρχαιότητα, στο οποίο οι αρχαίοι θυσίαζαν ζώα για να εξευμενίσουν τους θεούς και να έχουν αίσιους οιωνούς. Η συγκεκριμένη τελετή αναβιώνει ακόμα στο Πολύκαστρο προς τιμήν του Αγίου Γεωργίου κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Δευτέρας. Η ακολουθία γίνεται στο λόφο του Αγίου Νεκταρίου και περιλαμβάνει τη θανάτωση ζυγουριών το πρωί, τα οποία στη συνέχεια βράζονται. Οι συμμετέχοντες στήνουν ψησταριές και τραπέζια με διάφορα τοπικά εδέσματα και ποτά. Το απόγευμα, οι γυναίκες της περιοχής μαζεύονται σχηματίζοντας ημικύκλιο, εκπροσωπώντας η καθεμία το καζάνι της γειτονιάς τους. Τέλος, ο ιερέας ευλογεί τους παρευρισκόμενους και ακολουθούν ευχές για καλές παραγωγές, υγεία και ειρήνη στον κόσμο.